Daar staat ze: Sara!
Levensgroot in de voorkamer van emancipatiehuis Feniks.
Waar je ook gaat en staat, Sara kijkt je altijd aan.
Net als de Mona Lisa.
Sara doet met elf andere vrouwen mee aan een kunstproject. Iedere vrouw gaat een maand uit logeren. Sara is de eerste die is uitgenodigd en op reis ging van Kerkrade naar Tilburg. Op 22 oktober wordt ze warm welkom geheten door Feniksvrouwen. Hier bij Feniks zal iedereen goed voor haar zorgen!
Alle belevenissen van Sara worden opgeschreven.
Een gastenboek ligt klaar en Feniks gaat een weblog bijhouden.
Sara zal vaak op de foto gaan met steeds wisselende outfits. Ze heeft een koffer met eigen kleren meegebracht, maar daar zitten veel zomerse kledingstukken bij. De kans is groot dat Feniksvrouwen iets voor haar gaan maken. Een dikke winterjas kan ze wel gebruiken!
Sara ziet eruit als een sterke, strijdbare, open vrouw.
Sara bestaat echt en komt uit Zwitserland. Door naar haar te kijken, komen de verhalen vanzelf los. Hoe ziet haar leven eruit? Waar zal zij van dromen? Denkt ze aan solliciteren, aan een verloofde, …?
Wethouder Marjo Frenk mag Sara als eerste aankleden.
Ze wordt geassisteerd door twee Feniksvrouwen. Met z’n drietjes gaan ze voorzichtig te werk. Witte handschoenen worden aangetrokken om kledingstukken met magneetjes op Sara vast te maken. Iedereen kijkt mee en heeft een mening. Want hoe een vrouw eruit ziet is heel belangrijk.
Straks krijgt ze in ieder geval een prachtig leren tasje mee.
Als blijvende herinnering aan haar logeerpartijtje bij Feniks.