diefrauen-thesewomen is an artproject by cmunzartists
Ik heb meegezongen met het Kleurrijke Mama’s Koor
Ik heb mijn verhaal met jullie gedeeld en toen hebben jullie daarover gezongen
Ik, Sara, zal overal waar ik kom in de wereld over jullie vertellen…..
Marianne heeft in haar atelier een kleurrijke accessoire voor mij gemaakt
Die accessoire gaat vanaf nu met mij mee op reis
Je vindt mij een sterke vrouw
Je vindt mijn houding krachtig en open en ziet mijn zelfvertrouwen
Je hoort me zeggen: ‘Neem me maar zoals ik ben’
Maar zelf zou je het nooit durven: zo op de foto!
En omdat ik, Sara, dit wel durf, denk je dat je van mij kunt leren
Fijn dat je dit durft op te schrijven, vind ik
Sara
Met deze garderobe krijg ik het koud deze dagen
Zo kan ik ook niet naar bijzondere gelegenheden
Dat is jammer, want ik mag er best zijn
Ik heb een mooi gezicht en geweldige haren
Met een beetje make-up had ik er veel sprekender uitgezien
Deze morgen was ik niet mooi gekleed
En ik ben zo’n mooie vrouw
Jij hebt geprobeerd een leuke creatie te maken,
maar mijn kleren zijn zo flets
Jammer dat ik nu een grijze muis ben
Tijdens Salaam, op 7 november, gingen jullie rondom mij aan het werk.
Toen jullie binnenkwamen was ik volledig bedekt. Alleen mijn ogen waren nog zichtbaar.
Jullie kregen discussie of je zo aan mij kon zien wie ik werkelijk ben, ik was immers bedekt.
Mijn hoofdbedekking werd verwijderd, maar niemand wilde mij nog verder uitkleden.
Totdat twee vrouwen dit toch aandurfden en per ongeluk mijn lange broek afzakte. Daar stond ik plotseling bloot van onderen.
Dat maakte nieuwsgierig. Er ontstond een gezellige, jolige sfeer. Jullie zaten hardop te lachen, roddelden over mij, zoals vrouwen dat onder elkaar doen. Het was net of jullie gezellig op een terrasje zaten en ik, half naakt, voorbij kwam lopen.
Tot op het moment er één iemand opstond die heel erg boos werd, omdat ze dit te kwetsend vond voor mij. Ze was boos “dat vrouwen onderling op deze manier over andere vrouwen praatten. Dat vrouwen elkaar onderling naar beneden praatten.” Ze begon zelfs te schelden tegen de andere vrouwen van Salaam.
Tjonge, jullie hebben iets meegemaakt zeg! Maar gelukkig zijn jullie er zonder kleerscheuren vanaf gekomen.
Deze vrouw past nu niet langer in de Salaam-groep, maar daarvoor misschien ook wel niet.
Op 1 november, halverwege mijn logeerperiode, vroeg Mo om hulp
Ik maakte niet vanuit mezelf contact met de Feniksvrouwen
Anita hielp Mo aan drie vragen over mij, Sara
Daarna ontstonden er gesprekken
Jullie schreven mijn verhaal op in het gastenboek
Of is het jullie verhaal?
Op 28 augustus koos Gerda mij, Sara, als de vrouw die komt logeren bij Feniks
Gerda was op zoek naar een rolmodel voor de Feniksvrouw, een vrouw waarmee de Feniksvrouw zich kan identificeren
Ik moest sterk zijn, licht, bereikbaar en niet al te Hollands
Jullie keken eerst naar Suzanna:
De pijn in haar ogen is herkenbaar voor de Feniksvrouw, maar jullie vonden haar niet licht genoeg voor Feniks
Toen keken jullie naar Vonne:
Ergens zag je iets verbetens in haar blik, alhoewel jullie hier verschillend over dachten
Yael is prachtig:
maar veel te prachtig voor Feniks
En toen kwam ik voorbij, Sara:
Jullie zagen mij als sterk en open
Én ik sta ‘gesloten’, met mijn benen bij elkaar
Dat is belangrijk voor Feniks
Ik hoorde jullie klagen dat ik niet genoeg kleren en magneetjes bij me had:
” Zo kon ik toch niet op sollicitatiegesprek”
Anita probeerde nog kleding van de andere vrouwen naar Tilburg te krijgen
Maar Christine vond dit niet goed: “Mijn kleren zijn mijn kleren en alleen die horen bij mij”
Christine gaat wel extra kleding voor mij maken in december
Dan krijg ik in ieder geval een onderbroek
Dat is fijn voor de volgende keer
En daar stond ik dan op 22 oktober, met alleen twee sokken over mijn borsten en mijn bloesje omgekeerd over mijn heupen
Ik stond er wel erg kaal bij, vond ik zo
Wie dit toch heeft verzonnen?
Ik hoop dat er snel iemand komt, die mij er wat beter uit wil laten zien